PREWORK: Tworzenie wirtualnych hostów z Ubuntu w chmurze Azure - plik template.json
Udostępnij na:
Ogólny opis
W niniejszym dokumencie omówimy proces tworzenia subskrypcji oraz podstawowej infrastruktury w chmurze Microsoft Azure za pomocą szablonu.
Wymagania
Jedynym wymogiem jest posiadanie konta Microsoft. Jeśli takowego konta nie posiadamy, możemy je utworzyć klikając w poniższy link: https://signup.live.com
Tworzenie pierwszej subskrypcji w Microsoft Azure
Zaloguj się na portal Azure. Po utworzeniu konta Microsoft zaloguj się na portal Azure, odwiedzając stronę: https://portal.azure.com
Po zalogowaniu się na portalu Azure, wybierz ikonę klucza, oznaczonego jako "Subskrypcje" w pasku szybkiego wyboru. Jeśli takowa ikona nie jest widoczna, możliwym jest jej wyszukanie za pomocą wyszukiwarki, która znajduje się w górnej części ekranu wpisując "Subskrypcje".
Na stronie "Subskrypcje" kliknij przycisk "Dodaj", aby rozpocząć proces tworzenia nowej subskrypcji.
Następnie wybierz opcję "Płatność zgodnie z rzeczywistym użyciem" klikając w odpowiednim miejscu "Wybierz ofertę".
Wypełnij formularz kontaktowy, który jest wymagany do konfiguracji subskrypcji na platformie Microsoft Azure.
Zaakceptuj wymagane zgody w formularzu.
Zweryfikuj się za pomocą numeru telefonu w dogodny dla siebie sposób. Otrzymany kod za pomocą wiadomości SMS lub rozmowy telefonicznej wpisz w następnym oknie.
Dodaj nową kartę płatniczą lub wybierz już istniejącą kartę, która to zostanie przypisana do konta i nowo-utworzonej subskrypcji. Następnie zatwierdź przyciskiem "Dalej".
Zaznacz opcję "Brak pomocy technicznej lub korzystam już z pomocy technicznej Premier firmy Microsoft." i potwierdź przyciskiem "Utwórz konto"
Następnie zostaniemy przeniesieni do kroku, w którym jesteśmy proszeni o ustawienie MFA dla naszego konta - jeśli takowe nie zostało do tej pory skonfigurowane.
Zostaniemy przeniesieni do ekranu powitalnego, gdzie zaproponowane zostanie nam krótkie szkolenie odnośnie zarządzania zasobami oraz subskrypcją. Możemy skorzystać w propozycji lub zamknąć okno za pomocą przycisku "X", znajdującego się w prawym górnym rogu ekranu.
Ponownie przechodzimy do zakładki "Subskrypcje" za pomocą paska szybkiego wyboru lub wyszukując tę frazę w wyszukiwarce, znajdującej się w górnej części ekranu.
Wybieramy naszą nowo utworzoną subskrypcję, klikając na nią.
Następnie zmieniamy jej nazwę przyjazną dla użytkownika, klikając w przycisk "Zmień nazwę".
Wybieramy nową nazwę subskrypcji - w tym wypadku jest to "Szkolenie" i klikamy przycisk "Zapisz". Subskrypcja natychmiast zmieni swoją nazwę.
Tworzenie grupy zasobów
Pierwszym, a zarazem najbardziej podstawowym zasobem - zaraz po subskrypcji - jest grupa zasobów (resource group). Jest to swoisty kontener lub folder, pozwalający na grupowanie zasobów wedle dowolnej dla nas logiki. Przykładową dobrą praktyką w grupowaniu zasobów jest łączenie ich ze względu na ich tzw. Lifecycle.
Z ekranu głównego platformy Microsoft Azure wybierz na pasku szybkiego wybierania przycisk "Grupy zasobów". Jeśli takowy przycisk nie jest widoczny, wyszukaj tę frazę w wyszukiwarce, umieszczonej na górze strony.
W zakładce "Grupy zasobów" utwórz nowy zasób, klikając przycisk "Utwórz".
W zakładce "Podstawowe" konfiguratora zasobu "Grupa zasobów", wypełnij następująco poniższe pola: Subskrypcja: Szkolenie (lub inna nazwa nadana we wcześniejszych krokach) Grupa zasobów: rg-szkolenie Region: (Europe) Poland Central
W zakładce "Tagi" konfiguratora zasobu "Grupa zasobów", wypełnij następująco poniższe pola: Nazwa: Cel Wartość: Szkolenie
Zweryfikuj konfigurację w zakładce "Przeglądanie + tworzenie" i utwórz zasób klikając w przycisk "Utwórz".
Grupa zasobów "rg-szkolenie" powinna zostać utworzona niemalże natychmiast.
Tworzenie konfiguracji za pomocą szablonu
Z ekranu głównego platformy Microsoft Azure wybierz na pasku szybkiego wybierania przycisk "Wdróż szablon niestandardowy". Jeśli takowy przycisk nie jest widoczny, wyszukaj tę frazę w wyszukiwarce, umieszczonej na górze strony.
W konfiguratorze szablonu niestandardowego, w zakładce "Wybierz szablon" wybierz opcję "Utwórz własny szablon w edytorze". Otworzy to okno edytora szablonu.
Wklej do okna edytora szablonu udostępniony szablon infrastruktury. Zweryfikuj przygotowane zasoby w panelu bocznym. Po weryfikacji zatwierdź szablon za pomocą przycisku "Zapisz".
W konfiguratorze szablonu niestandardowego - w zakładce "Podstawowe" - wybierz odpowiednią subskrypcję, wcześniej przygotowaną grupę zasobów "rg-szkolenie" oraz region "(Europe) Poland Central". Ostatnim konfigurowalnym polem jest pole "Admin Password" domyślną wartością pola jest JSystems!. Jest to hasło, dzięki któremu zalogujemy się do maszyny. Hasło można ustawić dowolne (minimum 6 znaków, znak specjalny oraz duża/mała litera).
W ostatniej zakładce "Przejrzy i utwórz" zweryfikuj konfigurację oraz rozpocznij wdrożenie za pomocą przycisku "Utwórz".
Po kliknięciu przycisku "Utwórz" przeniesieni zostaniemy do dashboardu wdrożenia naszego szablonu niestandardowego. Po zakończonym wdrożeniu możesz przejść do grupy zasobów, klikając przycisk "Przejdź do grupy zasobów".
Połączenie z maszyną wirtualną
Z ekranu głównego platformy Microsoft Azure wybierz na pasku szybkiego wybierania przycisk "Maszyny wirtualne". Jeśli takowy przycisk nie jest widoczny, wyszukaj tę frazę w wyszukiwarce, umieszczonej na górze strony.
W centralnym dashboardzie maszyny wirtualnej skopiuj publiczny adres IP i połącz się za pomocą klienta SSH - w tym wypadku PuTTy - do maszyny. Wykonaj tożsame połączenie z drugą maszyną wirtualną.
Testowanie połączenia pomiędzy maszynami wirtualnymi
Przetestuj połączenie pomiędzy maszynami za pomocą prostej komendy "ping". Adresy prywatne IP znajdują się w dashboardzie maszyn wirtualnych. Jeśli adres sieciowy nie był zmieniany, wtedy maszyny powinny posiadać poniższe adresy IP: pg1: 10.0.0.10 pg2: 10.0.0.20
Poprawnie skonfigurowane maszyny powinny zezwolić na połączenie za pomocą komendy ping.
Kosztorys
Zdecydowana większość zasobów na platformie Microsoft Azure generuje odpowiednie dla siebie koszta. Duża część z tych zasobów pozwala na optymalizację kosztów, przykładowo poprzez wyłączenie usługi, gdy ta nie jest użytkowana. W przypadku konfiguracji przedstawionej w tym szkoleniu, możemy ograniczyć koszta poprzez wyłączenie maszyn wirtualnych, gdy z nich nie korzystamy. Niemniej jednak koszta związane z dyskami czy publicznymi adresami IP pozostaną tak długo, jak długo dany zasób będzie istniał. Koszta przestają być naliczane, gdy całkowicie usuniemy nasze zasoby, kiedy te już nie będą nam potrzebne.
Poniższa tabela prezentuje koszta związane z konfiguracją przedstawioną w szkoleniu.
Komentarze (0)
Brak komentarzy...