SQL (ang. Structured Query Language) – strukturalny język zapytań używany do tworzenia, modyfikowania baz danych oraz do umieszczania i pobierania danych z baz danych. Język SQL jest językiem deklaratywnym. Decyzję o sposobie przechowywania i pobrania danych pozostawia się systemowi zarządzania bazą danych (DBMS).

Użycie SQL, zgodnie z jego nazwą, polega na zadawaniu zapytań do bazy danych.

Zapytania można zaliczyć do jednego z trzech głównych podzbiorów:

• SQL DML (ang. Data Manipulation Language – „język manipulacji danymi”),


• SQL DDL (ang. Data Definition Language – „język definicji danych”),


• SQL DCL (ang. Data Control Language – „język kontroli nad danymi”).

DML

DML (Data Manipulation Language) służy do wykonywania operacji na danych – do ich umieszczania w bazie, kasowania, przeglądania, zmiany. Najważniejsze polecenia z tego zbioru to:

• SELECT – pobranie danych z bazy,


• INSERT – umieszczenie danych w bazie,


• UPDATE – zmiana danych,


• DELETE – usunięcie danych z bazy.

DDL

Dzięki DDL (Data Definition Language) można operować na strukturach, w których dane są przechowywane – czyli np. dodawać, zmieniać i kasować tabele lub bazy. Najważniejsze polecenia tej grupy to:

• CREATE (np. CREATE TABLE, CREATE DATABASE, …) – utworzenie struktury (bazy, tabeli, indeksu itp.),


• DROP (np. DROP TABLE, DROP DATABASE, …) – usunięcie struktury,


• ALTER (np. ALTER TABLE ADD, …) – zmiana struktury (dodanie kolumny do tabeli, zmiana typu danych w kolumnie tabeli).

DCL

DCL (Data Control Language) ma zastosowanie do nadawania uprawnień do obiektów bazodanowych. Najważniejsze polecenia w tej grupie to:

• GRANT (np. GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON SALESLT.PRODUCT TO RAFAŁ) – przyznanie praw do MODYFIKACJI, WSTAWIANIA NOWYCH WIERSZY I USUWANIA do tabeli SALESLT.PRODUCT użytkownikowi RAFAŁ.


• REVOKE – odebranie użytkownikowi wszystkich praw do tabeli, które zostały przyznane poleceniem GRANT.