Zmienne to takie pojemniki na wartości. Wartości mogą być dowolnego typu. Zmienna służy do chwilowego przetrzymywania jakichś informacji. Przydaje się gdy np. zechcemy użyć tej samej wartości w wielu miejscach. Tworzymy zmienną np. X i przypisujemy do niej wartość. Następnie wykorzystujemy zmienną wszędzie tam gdzie ma pojawić się wartość znajdująca się w zmiennej, a w razie potrzeby zmieniamy tę wartość w jednym miejscu:
x=10
print(x*x)
print(x/2)
Pierwsza linia to deklaracja zmiennej i przypisanie drugiej wartości. W dwóch kolejnych liniach wykorzystujemy zmienną do wyswietlania wyników operacji matematycznych. Wszędzie tam gdzie pojawia się "x", parser wstawia wartość zawartą w zmiennej "x" - czyli 10, a dopiero później wykonuje obliczenia i wyświetlenie wyniku. Możemy też przypisywać wartości jednocześnie do kilku zmiennych:
x,y=10,20
print(x)
print(y)
Wartość 10 zostaje przypisana do x, a wartość 20 do y.
W języku Python deklarując zmienną nie musimy podawać jej typu. Podajemy tylko nazwę zmiennej, oraz wartość jaką do niej przypisujemy. Parser sam rozpozna rodzaj przypisywanych danych. Możemy go z resztą sprawdzić korzystając z funkcji "type", jak w poniższym przykładzie:
x=10
print(type(x))
Na konsoli zostaje wyświetlone:
<class 'int'>
co oznacza, że zmienna x jest typu "int" - a więc jest liczbą całkowitą.
Typ tekstowy (string) to typ przeznaczony do przechowywania ciągów tekstowych. Wartość do zmiennej możemy przypisać za pomocą pojedynczych, lub podwójnych cudzysłowów:
x='Hiszpańska'
y="Inkwizycja"
oba zapisy są równoznaczne. Możemy użyć obu zmiennych do wyświetlenia komunikatu. Poniżej wykorzystuję do tego celu konkatenację. Pomiędzy zmiennymi dokleiłem jeszcze spację, aby te dwa wyrazy były rozdzielone.
print(x+" "+y)
W Pythonie mamy dwa rodzaje zmiennych liczbowych (są jeszcze liczby zespolone, ale to dużo bardziej złożony temat). "int" jest typem służącym do przechowywania liczb całkowitych, a "float" zmiennoprzecinkowych. Poniżej przykład użycia rzutowania na oba te typy z typu tekstowego:
print(int("1"))
print(float("1"))
Wynik na konsoli:
1
1.0
Już nawet po formacie wyświetlanych danych widać jakiego są rodzaju. Gdyby jednak to nam nie wystarczyło, możemy posłużyć się omawianą wcześniej funkcją "type" to weryfikacji typów.
Komentarze (0)
Brak komentarzy...